دیابت انواع مختلفی دارد: نوع اول دیابت که عمدتا در سنین پایین تا حدود سی سالگی ایجاد می شود. در اثر ترشح کم یا عدم ترشح انسولین از سلول‌های بتا واقع در غدد جزایر لانگرهانس در لوزالمعده. ایجاد می شود. همه علل این کم کاری سلول‌های بتا به درستی مشخص نشده است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
نوع دوم دیابت معمولا در سنین میانسالی و پیری ظاهر می شود و بیش از نود درصد افراد دیابتی از این دسته هستند. کاهش مصرف مواد قندی، رعایت رژیم غذایی سالم و فعالیت جسمانی می تواند در کاهش سرعت پیشرفت بیماری موثر باشد.
نوع دیگر، دیابت بارداری است که ۳ تا ۵ درصد خانم‌های باردار بخصوص در اواخر دوران بارداری به آن مبتلا می شوند و ۵۰ درصد احتمال دارد که به صورت دائمی به دیابت مبتلا شوند.
آخرین نوع، دیابت همراه با بیماری های دیگر است که با بیماری هایی مانند تالاسمی، بیماریی‌های لوزالمعده، بیماری‌های غدد درون‌ریز و …ظاهر می شوند.
در مورد درمان بیماری دیابت باورهای بسیاری وجود دارد که برخی از این باورها غلط هستند و در اینجا به اصلاح چند مورد از آنها می پردازیم:
۱. برای کنترل دیابت لازم نیست خیلی وزن کم کنید.
اکثر افراد مبتلا به دیابت تنها با کم کردن %۷ از وزن خود می توانند به کنترل دیابت کمک کنند. این در صد از کاهش وزن البته در مورد همه افراد با نسبت های مختلف وزن به قد ممکن است کافی نباشد. برای تعیین میزان کاهش وزن و نوع رژیم غذایی مناسب برای بیمارتان حتما با پزشکان متخصص مشورت نمایید.
۲. برای کنترل دیابت لازم نیست میزان ترکیبات نشاسته ای غذای خود را بسیار کم کنید.
گروهی تصور می کنند که خوردن غذاهای دارای کربوهیدارت مانند نان، برنج، پاستا و … برای افراد مبتلا به دیابت ممنوع است در صورتی که برای این افراد وجود کربوهیدارت در غذای مصرفی لازم است اما میزان و نحوه مصرف این دسته از مواد غذایی باید با نظر پزشک معالج تعیین شود تا هم دیابت کنترل شود و هم از سوء تغذیه و فقر غذایی بدن جلوگیری شود.
۳. در دیابت نوع ۲ شروع مصرف انسولین به معنی شکست در کنترل دیابت توسط بیمار نیست.
دیابت نوع ۲ یک بیماری پیشرونده است در ابتدا این بیماری توسط داروهای خوراکی قابل کنترل است اما به مرور با کاهش میزان انسولین ترشح شده از لوزالمعده، کنترل قند خون دشوارتر می شود تا جایی که بیمار مجبور به تزریق انسولین خواهد بود. و این موضوع به معنی شکست فرد بیمار در کنترل قند خون نیست و رویدادی است که در افراد دیابتی نوع ۲ احتمال پیش آمدن آن زیاد است. افراد دیابتی با رعایت رژیم غذایی و فعالیت جسمانی مناسب می توانند زمان نیاز به اسولین را به تاخیر بیندازند. همچنین تزریق انسولین حادثه بزرگی نیست. افراد دیابتی هم با تزریق انسولین می توانند زندگی طبیعی داشته و از زندگی خود لذت ببرند.
۴. مصرف داروهای گیاهی، حجامت یا طب سوزنی نمی توانند جایگزین داروهای شیمیایی بشوند.
گرچه برخی از داروهای گیاهی می توانند تا حدودی قند خون بیماران دیابتی را کاهش دهند اما با توجه به عوارض خطرناک بالا بودن قند خون و عوارض جانبی مصرف داروهای گیاهی، توصیه می شود که این داروها در کنار داروهای شیمیایی و زیر نظر پزشک متخصص مصرف شود و از انجام توصیه های افراد غیر متخصص و نا آگاه جدا خودداری نمائید. حجامت و طب سوزنی هم تاثیر اثبات شده ای بر روی دیابت ندارند و عوارض احتمالی ناشی از آنها هم می تواند خطرناک باشد.
۵. تزریق انسولین موجب تصلب شرایین و افزایش فشار خون نمی شود.
در گذشته تصور می شد که تزریق انسولین می تواند موجب سخت شدن رگ ها و در نتیجه فشار خون شود در صورتی که اکنون ثابت شده است که انسولین تزریقی هیچ نقشی در تصلب شرایین ندارد و افراد دیابتی می توانند بدون نگرانی از این موضوع از انسولین استفاده نمایند. موارد متعددی از افزایش وزن در اثر تزریق انسولین دیده شده است که این در مورد هم با توجه به لزوم تزریق انسولین و خطرات ناشی از افزایش قند خون و عدم کنترل آن، لازم است تزریق انسولین زیر نظر پزشک معالج ادامه یابد.
